kroz maglu mog uma
jasno mi blista u oku
kao rosa netaknuta
kao nedohvatna zora letnja
kao žubor vode
i miris lipe u noći
kao snaga groma.
.....
Sakrićeš ruke moje
osakaćene žudnjom u samoći
sakrićeš moje usne lude
na plodovima podneblja sočnog
i sjaju tvoje kose.
...
da,u tvojim očima videću svitanje
a tu se sutonu radovati
i s tobom ga dočekati. - Andjelko Zablaćanski
